Verslaving: Dodelijk vermoeiend!

Als verslaafde in gebruik loop je elke dag de marathon. Elke ochtend of middag word je wakker met een droge scheur, loopneus, koppijn en ben je compleet gesloopt. Het zonlicht doet zeer aan je ogen, maar ja… binnen een mum van tijd begint verslaving je weer eisen te stellen. Het lichaam begint te smachten naar het volgende trekje, pil, drankje of lijntje, hetgeen direct zorgt voor onrust in je lijf. Een gejaagd gevoel bekruipt je. Dit gevoel moet direct worden weggehaald. Je hoofd springt aan en begint allerlei manieren, redenen en ideeën op te werpen om te zorgen dat verdoving/verlichting van dit effect zo snel mogelijk kan worden gerealiseerd. De overvloed aan gedachten maken je gek. In deze gedachten komen allerlei hachelijke, pijnlijke en beschamende herinneringen langs van de dagen ervoor waarin je een karikatuur van jezelf bent geweest. Door je gebruik was je zo ver van je normale zelf verwijderd geraakt dat je de meest bizarre gedragingen hebt vertoond. Tijdens je gebruik heb je jezelf, je familie en vrienden ten schande gemaakt.

De Firma list & bedrog heeft weer overuren gedraaid. Liegen, Bedriegen, manipuleren, marchanderen op alle mogelijke manieren heb je anderen naar je pijpen laten dansen. Lukte het niet om je zin te krijgen met de gebruikelijke tactiek, die veelal bestaat uit het subliem spelen van de slachtofferrol, dan werd er overgeschakeld op de meer desastreuze strategieën. Alles was geoorloofd om aan geld, tijd of ruimte te komen om meer te kunnen gebruiken. Als verslaafde ben je een master manipulator. Menig acteur kan nog een puntje zuigen aan de rollen die een verslaafde kan spelen om zijn doel te bereiken. De tijdsduur tussen het schakelen van positieve manieren om je doel te bereiken zoals charmant, grappig of lief zijn of huilen, schreeuwen en agressief zijn kan luttele seconden bedragen. Als een ware Dr. Jeckyll & Mr. Hyde kan de stemming veranderen in een mum van tijd. Elke gewenste of ongewenste emotie word ingezet om je doel te bereiken. In gebruik of het vinden van manieren om aan meer te komen ga je over lijken, soms letterlijk. Als er gedreigd moet worden met geweld of zelfmoord dan moet dat maar. Het is hard werken om te krijgen wat je wilt en vooral om te zorgen dat alle leugens in dit dagelijkse dramatische ‘’toneelstuk’’ der verslaving goed in elkaar blijven vallen. Je wilt immers niet dat mensen erachter komen dat het één grote façade is en je zware manipulatieve spelletjes speelt om je gebruik te faciliteren.

Als je de volgende dag wakker word besef je wat je hebt aangericht. Hoe je met jouw verslaafde hoofd anderen hebt bespeeld, belogen, bedrogen, bestolen en beschadigd. Hoe je weer compleet egocentrisch en onbetrouwbaar bent geweest. Hoe je jezelf tien slagen in de rondte hebt gewerkt om je dagelijkse dosis voor elkaar te boksen en hoe je als een gekooid dier weer compleet machteloos door 10 hoepels bent gesprongen in het circus van verslaving. Je hebt met lederogen moeten toekijken hoe verslaving je brein wederom had gekaapt en wat voor een spoor van vernieling je achterliet. Elke keer als dat besef indaalt, komt je ingenieuze verslaafde brein weer met dezelfde oplossing, om die pijn niet te hoeven voelen. Voordat je er iets aan kunt doen trap je weer met open ogen in dezelfde valkuil. Alsof je behekst bent. Weer gebruiken is het antwoord op alle problemen zo denk je. Gebruik biedt ‘’verlichting’’ van de pijnlijke realiteit van de wereld waarin je leeft. Gebruik is de oplossing geworden voor elke emotie, zowel positief als negatief.

De dagelijkse dosis acteer werk die nodig is om het web van leugens dat steeds groter en gecompliceerder word in stand te houden vergt veel tijd en moeite. Je  hoofd gaat als een ongecontroleerde popcorn machine tekeer. Het produceert het ene ‘’briljante’’ idee na het andere. Hetgeen zorgt voor overbelasting en overprikkeling. Dit proces vreet energie terwijl je daar juist weinig van hebt. Het bijhouden en herinneren van alle leugens die zijn verteld bij elke persoon en in alle verschillende situaties is een dagtaak. Alles om te voorkomen dat het kaartenhuis van bedrog instort en iedereen erachter komt dat je een verschrikkelijke nietsnut bent geworden.

Het elke dag proberen ‘’normaal’’ over te komen op je werk of sociale aangelegenheden terwijl de zucht en rusteloosheid toeneemt voelt als een hel.  Terwijl je hartslag, innerlijke onrust en zucht naar middelen per seconde toenemen lijkt de tijd steeds langzamer weg te tikken. Je begint te zweten en word prikkelbaar. Dit wil je niet, dus je gaat een innerlijk gevecht aan. De strijd tegen de klok. Het is hard vechten om niet weg te rennen, op te vallen, onredelijk te reageren en om de tijd te overbruggen totdat je je aan je verplichtingen hebt voldaan. Je verslaafde hoofd gaat met je onderhandelen over manieren om te vluchten. Het creëert scenario’s om zo snel mogelijk te kunnen gebruiken. Zo zeg je bijvoorbeeld dat je je niet goed voelt (wat feitelijke ook zo is) of je maakt expres ruzie zodat je met gemaakte boosheid kan vluchten en de ‘’fuck it’’ knop ingedrukt kan worden terwijl je het beschuldigende vingertje naar anderen kan wijzen. Het spelen op het schuldgevoel van een ander is iets waar je op slinkse wijze veel gebruikt van maakt. Anderen laten twijfelen aan henzelf denk hierbij bijvoorbeeld aan; je ouders, je partner, je vrienden, je werkgever of je collega’s. Je geeft ruis, waaruit ruimte ontstaat om als aanklager de ander verbaal hard aan te vallen. Hoe kom je erbij ? Wat denk je wel niet? Na meerdere zware ontkenningen met de nodige verbale bombarie durven anderen je vaak niet zomaar te beschuldigen in de toekomst: Mission Accomplished!

Het is dodelijk vermoeiend om constant op je hoede te moeten zijn. Als een stokstaartje sta je in de houding om tijdig te vluchten als er gevaar dreigt. Bijvoorbeeld als er mensen zijn die dwars door je leugens heen kijken en je op jouw gedrag zullen wijzen. Of mensen die je confronteren met je acties uit het verleden. Of om niet onverwacht schuldeisers, familieleden of anderen mensen tegen het lijf te lopen die je hebt belazerd of aan het belazeren bent. Elke dag moet je konijnen uit de hoge hoed toveren om te zorgen voor genoeg geld, tijd en middelen om de dag door te komen met zo min mogelijk gezeik. Door al het gebruik, de vaak drie dubbele agenda, de leugen propaganda machine en de roofbouw op je lichaam door gebrek aan rust, voeding, vitamines etc. ben je al helemaal kapot voordat je opstaat.

Je bent als een dorstig persoon in de woestijn. Elke dag schetst jouw verslaafde hoofd een Fata Morgana in de verte. Waar alle behoeftes zullen worden voorzien, als je maar die eerste neemt en elke dag blijkt het weer een illusie te zijn, maar toch trap je er keer op keer in.